το τρενο 1η Μαρτίου 2023

το τρενο εφυγε και πηρε μαζι του τοσες ψυχες ..... κ εμεις θα καθομαστε να βλεπουμε τα αλλα τρενα να περνουν.... κ οι ιδιοι κ οι ιδιοι να μας κυβερναν.... κ εμεις να αναρωτιομαστε τι εγινε εκεινο το τρενο που εβλεπα... Όταν θα'ρθείς να με ξεθάψεις απ'τις στάχτες και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες και εγώ αχίσω να κυλάω ξανά Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν και άνεργες θα θρηνούν Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές και θα ρωτούν Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν... στην μνημη τον αδικοχαμενων ψυχων... καλο ταξιδι....

Free Xbox Live Online

Free Xbox Live Online: I just got a free Xbox Live code from this site https://xboxlive.co.network

Να μαθεις να φευγεις....

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών
Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας
Να φεύγεις  - αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο
Να τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο
Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου
(Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας - αποδέξου το)

Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο Ενεστώτας
Να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι - από 'κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνε

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες
Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι
Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι
Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω - δεν τους το χρωτάς
Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου

Μην πιστεύεις αυτά που λένε - η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει
Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει

Να μην συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίας
Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίους

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση την σχέση την κοροϊδία κοροϊδία
Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρό

κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλυφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Και. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα
Να φεύγεις από όσα νόμισες γι' αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ' αυτά.....!!!!!!

 

Υποκρισια

Υποκρισια... Πως μπορει ενας ανθρωπος να υποκρινετε τον φιλο , τον εραστη ή οτιδηποτε κανει στην ζωη του???? Ανεταααααα !!!!!
  Υπαρχει ψευτια παντου!!! Σε ολα!!!! Δυστυχως...  Ειναι πλεον κατι που υπαρχει στην ζωη , θελουμε , δεν θελουμε θα το εχουμε σ'αυτη την ζωη...
   Εμαθα κ εγω να υποκρινομαι , σαν μια ηθοποιος που απλα δεν εχει ανεβει ποτε στο σανιδι...
   Εμαθα να υποκρινομαι οτι ειμαι καλα , εμαθα , να ειμαι δηθεν φιλη , εμαθα , δηθεν να παραμενω σε μια ηδη τελειωμενη σχεση...
Ειμαι καλη ηθοποιος .. ακομα κ στον εαυτο μου εμαθα να υποκρινομαι οτι με αγαπαω κ οτι ειμαι χαρουμενη...
   Υποκρινομαι  ...

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φορά για πολύν καιρό ένα πρόσωπο για τον εαυτό του και ένα διαφορετικό για τον πολύ κόσμο, χωρίς να μπερδευτεί τελικά για το ποιο από τα δυο είναι το αληθινό....

ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΙΩΠΗΣ...

Ειναι στιγμες που οι λεξεις δεν μπορουν να βγουν απο τα χειλη... Θελεις να πεις κατι αλλα ενας κομπος σε πνηγει στο λαιμο.. Η σιωπη ειναι χρυσαφος.. Δεν θα λεω τίποτα... Κουραστηκα να ασχολουμαι με ανθρωπους που δεν εχουν ψυχη μεσα τους...προτιμώ να ακούω...  

Είναι στιγμές που επιστρέφεις στο μυαλό μου
μέσα απ’ το χθες να κυριεύεις το παρόν μου
Χωρίς να φταις γίνεσαι λάθος όλο δικό μου 
κι ενοχές που σ’ αγαπώ κάποιες στιγμές 
χωρίς να φταις, χωρίς να φταις...

Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα
Είναι στιγμές που δεν μπορώ χωρίς εσένα
Είναι στιγμές που σε ζητώ απεγνωσμένα
Είναι στιγμές
Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα
μέσα μου δες, είμαι μισός χωρίς εσένα
Μνήμες παλιές σ’ αναζητούν απεγνωσμένα
είναι στιγμές, όλη μου η ζωή είναι στιγμές

Είναι στιγμές που ξανά γίνεσαι ανάγκη
ξυπνάς ευχές που καταλήξαν αυταπάτη
και οι πληγές αιμορραγούν και στάζουν δάκρυ 
και ενοχές που σ’ αγαπώ κάποιες στιγμές
χωρίς να φταις, χωρίς να φταις...

Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα
Είναι στιγμές που δεν μπορώ χωρίς εσένα
Είναι στιγμές που σε ζητώ απεγνωσμένα
Είναι στιγμές
Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα
μέσα μου δες, είμαι μισός χωρίς εσένα
Μνήμες παλιές σ’ αναζητούν απεγνωσμένα
είναι στιγμές, όλη μου η ζωή είναι στιγμές

η αδελφη μου!!!!!!!!!!!

Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ,,,, * 'Όταν με χρόνια με καιρούς θα σβήσει το όνομα μου, θα μείνουν για ενθύμιο τούτα τα γράμματα μου. Να σου θυμίζουν τις στιγμές, της πλήρης ευτυχίας και τις αξέχαστες στιγμές, αυτής της ηλικίας. Για να κοιτάζεις κάποτε στα μαλλιά σου χιόνια, γιατί γοργά διαβήκανε τα παιδικά μας χρόνια. Χωρίς να βάλω υπογραφή γνωρίζεις ποια σου γράφει. Αυτή που πάντα σ' αγαπά και δεν θα σε ξεχάσει. * Η αγάπη είναι δικαίωμα του καθενός, κανείς όμως δεν μπορεί να σου τη στερήσει, θέλει όμως προσοχή! Γι' αυτό αγάπα ότι αξίζει! Μόνο πρόσεχε ότι αξίζει πονάει...! Και να αδερφουλα μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα δε χρειάζονται περισσότερα. Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί. Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη, έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: "Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα". Αυτό θέλουμε κι εμείς. Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφουλα μου απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.